Του Γ.Κατσιάνη
Ποιος θα το φανταζόταν ότι πέντε χρόνια μετά την έξοδο της Ελλάδας από την μνημονιακή περίοδο, η Γερμανία θα ήταν ο μεγάλος “ασθενής της Ευρώπης”, κατά τον Economist;
Η άλλοτε ισχυρότερη οικονομία της Ευρώπης, κινείται εδώ και δύο χρόνια σε ρυθμούς ύφεσης, με την ανάπτυξη να “τρέχει” μόλις με 0,6%, ποσοστό που την κατατάσσει στην τελευταία θέση της ευρωζώνης!
Πρόκειται για πρωτοφανή εξέλιξη, αν αναλογιστεί κανείς ότι σήμερα η Ευρώπη δεν πλήττεται από κάποια μεγάλη κρίση, όπως αυτή της πανδημίας ή της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης του 2008.
Την ίδια ώρα, η Γερμανία μαστίζεται από τις κινητοποιήσεις (φωτογραφία) των αγροτών, των σιδηροδρομικών και των οδηγών φορτηγών, οι οποίοι ζητούν να μην αλλάξει το κοινωνικό status quo που ίσχυε μέχρι σήμερα.
Η επιστροφή της λιτότητας φέρνει και περικοπές σε μια σειρά από κοινωνικές παροχές και επιδόματα, κυρίως σε μετανάστες.
Μάλιστα, το Βερολίνο καλείται να αντιμετωπίσει και τον “πονοκέφαλο” της ενίσχυσης της ακροδεξιάς, με την λήψη δραστικών μέτρων, όπως η αύξηση του ποσοστού των απελάσεων των νεοαφιχθέντων μεταναστών στην Γερμανία.
Θεωρώ, λοιπόν ότι ο καγκελάριος Σολτς καλείται να λύσει μια δύσκολη εξίσωση, με δεδομένα και μεταβλητές που δεν οδηγούν σε ένα θετικό αποτέλεσμα για την κυβέρνηση συνεργασίας.
Άλλωστε, η οικονομική αστάθεια φέρνει και αλλαγή των δεδομένων στο πολιτικό πεδίο, όπως είδαμε τα τελευταία χρόνια να συμβαίνει και στην Ελλάδα.