“Βουβή” η 50η επέτειος της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο

Του Γ.Κατσιάνη

Φέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, γεγονός που συνετέλεσε στην διχοτόμηση του νησιού και στον ξεριζωμό 200.000 Ελληνοκυπρίων.

Πρόκειται για μία από τις “μαύρες” σελίδες της νεότερης ελληνικής Ιστορίας καθώς μισό αιώνα μετά, η Κύπρος εξακολουθεί να είναι η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα υπό κατοχή.

Επιπλέον, το δράμα των αγνοουμένων αποτελεί ανοιχτή πληγή για τους συγγενείς των θυμάτων, οι οποίοι δεν μπορούν να ξεχάσουν την θυσία των δικών τους ανθρώπων.

Την ώρα λοιπόν που στην Κύπρο έχουν προγραμματιστεί δεκάδες εκδηλώσεις στη μνήμη των αγνοουμένων και όσων θυσιάστηκαν κατά την πρώτη και δεύτερη τουρκική εισβολή, στην Ελλάδα η Πολιτεία τηρεί σιγήν ιχθύος.

Δυστυχώς, δεν έχει προγραμματιστεί καμία επετειακή εκδήλωση που να έχει ως αντικείμενο τα τραγικά γεγονότα εκείνης της περιόδου, ως ελάχιστο φόρο τιμής προς τους πεσόντες.

Προφανώς, αυτή η αδράνεια εδράζει στην ανάγκη κάποιων να ξεχάσουν τις τεράστιες ευθύνες που είχε η χούντα των συνταγματαρχών στην υπόθεση της εισβολής στην Κύπρο.

Άλλωστε, το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου αποτέλεσε την αφορμή για την έναρξη της στρατιωτικής επιχείρησης από την Άγκυρα σε μία περίοδο όπου η Αθήνα παρακολουθούσε ανήμπορη τις εξελίξεις στην Μεγαλόνησο, αδυνατώντας να διορθώσει τα λάθη και τις αστοχίες της.

Για αυτούς που είναι λοιπόν θιασώτες της άποψης ότι “η Κύπρος κείται μακράν”, θα πρέπει να λάβουν υπόψιν τους ότι “λαός χωρίς ιστορική μνήμη, δεν έχει μέλλον”.

Υποχρέωση της Πολιτείας δεν είναι η συγκάλυψη των εγκληματικών ενεργειών και παραλείψεων που οδήγησαν στο δράμα της Κύπρου αλλά η απόδοση τιμών και η δημόσια αναγνώριση όσων αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν για να παραμείνει ελληνικό το νησί.

Είναι το ελάχιστο που πρέπει να κάνει η Πολιτεία.

Δεν ξεχνώ…