Πολιτικοί και όχι προσωπικοί ήταν οι λόγοι για τους οποίους απουσίαζε από τη χθεσινή ψηφοφορία για ΠτΔ ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στην Α’ περιφέρεια Θεσσαλονίκης Κώστας Ζουράρις. Ο κ. Ζουράρις μιλώντας στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Θεσσαλονίκης FM100 και τον Βασίλη Κοντογουλίδη, τόνισε ότι είχε προτείνει για ΠτΔ την αρχαιολόγο Αγγελική Κοτταρίδη ή την ολυμπιονίκη Βούλα Πατουλίδου και ότι δε θα μπορούσε να στηρίξει την πρόταση του Κυριάκου Μητσοτάκη. “Δε θα μπορούσα να στηρίξω την πρόταση του υβριστού μου” είπε χαρακτηριστικά. Σημείωσε δε, ότι αν η πρόταση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη ήταν η Αγγελική Κοτταρίδη ή η Βούλα Πατουλίδου, θα πήγαινε να ψηφίσει, διότι αυτό θα αποτελούσε έμπρακτη μετάνοια του πρωθυπουργού στο πρόσωπό του. Το ίδιο θα έκανε, είπε, αν η πρόταση του πρωθυπουργού ήταν ο Προκόπης Παυλόπουλος.
Σε ανακοίνωση που εξέδωσε το γραφείο του βουλευτή αναφέρονται τα εξής: “Απουσίασα από την ψηφοφορία εκλογής για την Πρόεδρο ή Προεδρίνα της Δημοκρατίας επειδή: Πρώτον): Είχα ήδη προτείνει στην Βουλή, να επιλέξουμε ανάμεσα σε δύο ηγεμονίδες του καθ’ ημάς πολιτισμού: τις, αρχαιολόγον Αγγελική Κοτταρίδη, διασημοτάτην διεθνώς περί την μεγαλεξανδρινή-ελληνιστική οικουμένη και Βούλα Πατουλίδου, την Ολύμπου μαρμαρόεσσαν αίγλαν χαρισαμένην. Το είχα υποδείξει αυτό και στα 2015, αλλά τότε, ως κυβερνών έπρεπε να μην αποστώ της κυβερνώσης πλειοψηφίας μου. Σήμερα, ών αντιπολίτευσις, δεν συντρέχει ο αυτός λόγος. Και επομένως, είχα τώρα την άνεση να εμμείνω στην προτίμησή μου. Δια της απουσίας. Δεύτερον): Την εκλεγείσα στο αξίωμα, προέβαλε ο Πρωθυπουργός Μητσοτάκης και ορθώς, κατ’εμέ, ο Σύριζα συνωμολόγησε για την καθ’όλα ευθύδικον δικαστίνα. Εγώ όμως δεν μπορούσα να πράξω το αυτό, όχι λοιπόν εξ’αιτίας πολιτικής αντιγνωμίας αλλά για λόγον δεινότερον αυτής: ο Μητσοτάκης, φευ, βλαστήμησε βαρειά εναντίον μου, εξύβρισε την όλη πολιτική και πνευματική μου σταδιοδρομία, και ουδόλως, μέχρι σήμερα, χλανίσκιον έστω μετανοίας ενεδύσατο. Ο υβρίστατος κατά του προσώπου μου Μητσοτάκης, ως προβλέψιμος αμετανόητος, κατασχημονεί. Και, μαψιλόγος ανενδοίαστος, αρνείται να μου πει το ήμαρτον. Εισέτι… Συνελόντι ειπείν δε, για να γίνω ενδιαστρόφως εντελέστερος: ακόμη και εμένα να με πρότεινε ο Μητσοτάκης, εγώ δεν θα με ψήφιζα, αν δεν μου ζητούσε συγγνώμη. Τόσο, διότι τόσο. Τόσο, «Κ’ειν’η συνείδησις μου ήσυχη για το αψήφιστο της εκλογής».