Του Γ.Κατσιάνη
Η κυβέρνηση συνεχίζει να εφαρμόζει την τακτική της δημιουργικής λογιστικής, προκειμένου να αποκομίσει πολιτικά οφέλη και να καταστεί φιλική προς την κοινωνία.
Τι εννοώ;
Σήμερα, το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών ανακοίνωσε την θέσπιση έκτακτης προσωρινής συνεισφοράς αλληλεγγύης (Π.Σ.Α.) στις εταιρίες διύλισης με βάση τα πλεονάζοντα κέρδη φορολογικού έτους 2023.
Πρακτικά, θα επιβάλει 33% στα φορολογητέα κέρδη των διυλιστηρίων, τα οποία πέρυσι έφτασαν το 1,4 δισ. ευρώ.
Όπερ σημαίνει ότι θα βάλει φέτος στα δημόσια ταμεία το ποσό των 460 εκατ. ευρώ από το ΠΣΑ.
Την ίδια ώρα, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης ανακοίνωσε την μονιμοποίηση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ (13%) σε ταξί και στην παράδοση αγαθών σε καφέ, κακάο, τσάι και χαμομήλι (take away και delivery).
Ποιο είναι το δημοσιονομικό κόστος από την εφαρμογή του συγκεκριμένου μέτρου;
Μόλις 110 εκατ. ευρώ.
Αν προσθέσουμε σε αυτά και την από 1/1/2024 μονιμοποίηση των μειώσεων του συντελεστή ΦΠΑ σε μια σειρά αγαθών που εφαρμόστηκαν την περίοδο της πανδημίας (μεταφορές, γυμναστήρια, σχολές χορού, κινηματογράφους) και σε μια σειρά αγαθών σχετιζόμενα με τη δημόσια υγεία, ύψους 305 εκατ. ευρώ, τότε το συνολικό άθροισμα των μέτρων στήριξης ανέρχεται 415 εκατ. ευρώ.
Συνεπώς, με ποιο τρόπο “η κυβέρνηση πράττει τα μέγιστα ώστε να ενισχύσει, σε δύσκολες συνθήκες, ευάλωτες κοινωνικές ομάδες”, όπως υποστηρίζει το υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών, όταν έχει δημοσιονομικό πλεόνασμα, ύψους 45 εκατ. ευρώ;