Από την Κοπεγχάγη έρχεται μία από τις πλέον απτές αποδείξεις της “ραθυμίας” που επιδεικνύει η κυβέρνηση Ζάεφ της γειτονικής χώρας να εφαρμόσει τη νέα διεθνή της ονομασία στις διπλωματικές της αποστολές στο εξωτερικό.
Όπως είναι πασιφανές στη συνημμένη φωτογραφία, η οποία ελήφθη μόλις χθες και προέρχεται από γνωστό έγκριτο δικηγόρο της Θεσσαλονίκης που βρίσκεται στη Δανία για διακοπές, μπορεί να έχει περάσει ένας χρόνος και πλέον από την υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών, ωστόσο η ονομασία που συνεχίζει να χρησιμοποιεί η γειτονική χώρα στην Πρεσβεία της στην Κοπεγχάγη είναι ακόμα η παλιά εσωτερική συνταγματική της ονομασία, δηλαδή “Δημοκρατία της Μακεδονίας”. Η φωτογραφία απεικονίζει την επίσημη ταμπέλα της Πρεσβείας της γειτονικής χώρας στο εξωτερικό μέρος του κτιρίου, όπου στεγάζεται.
Το Thesseconomy.gr υπενθυμίζει προς πάσα κατεύθυνση ότι η Συμφωνία των Πρεσπών προβλέπει αυτολεξεί στο άρθρο 1, παράγραφος 5 ότι “Από τη θέση σε ισχύ της παρούσας Συμφωνίας, τα Μέρη θα χρησιμοποιούν το όνομα και τις ορολογίες του Άρθρου 1(3) (σ.σ. δηλαδή τη νέα ονομασία “Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας”) σε όλους τους σχετικούς διεθνείς, πολυμερείς και περιφερειακούς Οργανισμούς, θεσμούς και fora, περιλαμβανομένων όλων των συναντήσεων και αλληλογραφίας, και σε όλες τις διμερείς σχέσεις τους με όλα τα Κράτη-Μέλη των Ηνωμένων Εθνών”.
Εξ όσων γνωρίζουμε, η Δανία σαφέστατα συνεχίζει να είναι μέλος του ΟΗΕ σταθερά και αμετάκλητα από το 1945.
Ακόμη και το παραθυράκι της “τεχνικής” – όπως χαρακτηρίζεται – μεταβατικής περιόδου που προβλέπει η παράγραφος 10α του ιδίου Άρθρου (1) και που αφορά όλα τα επίσημα έγγραφα και υλικό της Δημόσιας Διοίκησης του Δεύτερου Μέρους (σ.σ. δηλαδή η γειτονική χώρα, ενώ Πρώτο Μέρος στη Συμφωνία είναι η Ελλάδα) για διεθνή χρήση και εκείνα για εσωτερική χρήση που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στο εξωτερικό, για τα οποία προβλέπεται δυνατότητα ανανέωσης το αργότερο εντός πέντε ετών από τη θέση σε ισχύ της παρούσας Συμφωνίας, κλείνει και από την προαναφερόμενη Παράγραφο 5 και από την παράγραφο 13 (πάντοτε του Άρθρου 1), που προβλέπει ότι :”Σε περίπτωση σφαλμάτων, λαθών, παραλείψεων στην ορθή αναφορά του ονόματος και των ορολογιών που αναφέρονται στο Άρθρο 1(3) της παρούσας Συμφωνίας στο πλαίσιο των διεθνών, πολυμερών και περιφερειακών Οργανισμών, θεσμών, αλληλογραφίας, συναντήσεων και fora καθώς και σε όλες τις διμερείς σχέσεις του Δεύτερου Μέρους με τρίτα Κράτη και οντότητες, οιοδήποτε από τα Μέρη δύναται να ζητήσει την άμεση διόρθωσή τους και την αποφυγή παρόμοιων σφαλμάτων στο μέλλον”.
Ακόμη και ίσχυε όμως το εν λόγω παραθυράκι, ένας και πλέον χρόνος είναι κάτι παραπάνω από αρκετός για να εφαρμόσει μια χώρα τη σωστή κατά τη Συμφωνία των Πρεσπών ονομασία της στις Πρεσβείες της στο εξωτερικό, αν ήθελε πραγματικά να το κάνει….