Η επανασύσταση του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής άνοιξε την όρεξη στους υποψήφιους “μνηστήρες”

Του Γ.Κατσιάνη

Από τις ευρωεκλογές μέχρι σήμερα, απέφυγα να σχολιάσω τα τεκταινόμενα στο ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής.

Ο λόγος είναι ότι εκτιμώ την προσπάθεια που κατέβαλλε ο Νίκος Ανδρουλάκης να επανασυστήσει στην κοινωνία ένα πολιτικό κόμμα, το οποίο τα τελευταία 12 χρόνια, βρίσκεται σε μια φάση εσωστρέφειας, λόγω και της ταύτισης του με την μνημονιακή περίοδο.

Στα δυόμισι χρόνια της προεδρίας Ανδρουλάκη, το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής κατάφερε να αποκαταστήσει σε μεγάλο βαθμό την σχέση του με την κοινωνία, να απαντήσει στις ανάγκες και τα προβλήματα των πολιτών και να θέσει τις βάσεις για την επιστροφή του στην εξουσία.

Η φθίνουσα πορεία της κυβερνώσας ΝΔ και η ατέρμονη φθορά του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές και αποτελούν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να αναδειχθεί το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής ως η ιδανική εναλλακτική πολιτική πρόταση.

Δυστυχώς, κάποιοι βιάζονται και θέλουν άμεσα αποτελέσματα.

Έτσι, άνοιξε ένας κύκλος αναίτιας εσωστρέφειας, με την παρέλαση υποψηφίων, εκκολαπτόμενων προέδρων, οι οποίοι θέλουν να έχουν τον πρώτο λόγο.

Προφανώς, ξεχνούν ότι το κλίμα που διαμορφώνεται βλάπτει κυρίως τον χώρο απ’ όπου προέρχονται και ανήκουν.

Επιπλέον, συμβάλλουν στην απώλεια μιας σημαντικής ευκαιρίας που έχει το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής να αναδειχθεί ως η μοναδική πολιτική επιλογή για το αύριο του τόπου, στις επόμενες εκλογές.

Είναι λάθος να προτάσσεις το ατομικό από το συνολικό συμφέρον και μάλιστα σε μια περίοδο όπου καταγράφει σταθερά ανοδική πορεία, σε σχέση με τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.

Στην ζωή και στην πολιτική, πρέπει να έχεις υπομονή.

“Να χάνεις την υπομονή σου σημαίνει να χάνεις τη μάχη”, όπως είπε και ο Γκάντι.