Η συνεκμετάλλευση του Αιγαίου και η διαχρονική έκθεση Κίσινγκερ

Του Γ. Κατσιάνη

«Το Αιγαίο έχει πολλές πτυχές, επί των οποίων θα μπορούσε να επιτευχθεί ένας συμβιβασμός. Η Ελλάδα όμως θα χρειαστεί να κάνει πιο σοβαρές παραχωρήσεις, σε σύγκριση με το προηγούμενο status quo (καθεστώς). Οι φόβοι της για το μέγεθος και την ισχύ της Τουρκίας είναι μεγαλύτεροι από τους αντίστοιχους τουρκικούς».

Αυτό είναι, μεταξύ άλλων, ένα από τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγει η έκθεση του τμήματος Αναλύσεων και Πληροφοριών του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, το 1976, η οποία δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ» στις 24 Νοεμβρίου 2008.

Η έκθεση που φέρει την ονομασία του τότε υπουργού Εξωτερικών, Χένρι Κίσινγκερ εξετάζει μια σειρά από ζητήματα που αφορούν τις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας, με επίκεντρο το Αιγαίο.

Ειδικότερα, γίνεται αναφορά και στο θέμα της υφαλοκρηπίδας, για την οποία η Ουάσιγκτον υποστηρίζει ότι «δεν υπάρχει διεθνής συνθήκη που να δίνει σαφή λύση» σε αυτό το ζήτημα.

«Με δεδομένο πως δεν θα υπάρξει σύντομα αμοιβαία σύντομα αμοιβαία αποδεκτή οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, είτε μέσω διαπραγματεύσεων είτε μέσω διαιτησίας, μπορεί να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο για τη διενέργεια κοινών ερευνών ή και την κοινή εκμετάλλευση σε κάποια ζώνη του Ανατολικού Αιγαίου…», σημειώνεται στη σχετική έκθεση, η οποία μάλιστα ορίζει και τους…τρόπους όπου μπορεί να υλοποιηθεί η συνεκμετάλλευση.

«Οι δύο χώρες να προχωρήσουν σε κοινή εκμετάλλευση, η οποία θα υλοποιείται παράλληλα με την παραπομπή του θέματος (της υφαλοκρηπίδας) στο Διεθνές Δικαστήριο (της Χάγης)», επισημαίνεται ενώ διευκρινίζεται ότι «η συμφωνία κοινής εκμετάλλευσης μπορεί να συνοδευτεί από μία συμφωνία περαιτέρω διαπραγμάτευσης για το τι και πως θα παραπεμφθεί στο δικαστήριο…».

Αναμφισβήτητα, η έκθεση του Στέϊτ Ντιπάρτμεντ καταδεικνύει την πολιτική της Ουάσιγκτον στη Ν. Α. Ευρώπη, πριν από 44 χρόνια ενώ παράλληλα αποκαλύπτει τους λόγους της έντασης μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας.

Πρόκειται  για μια διαχρονική ανάλυση σχετικά με το «μπαράζ» προκλήσεων της Άγκυρας στο Αιγαίο αλλά και τη στάση της χώρας μας στο πολυσύνθετο ζήτημα της υφαλοκρηπίδας.

Συνεπώς, οποιαδήποτε αναφορά γίνεται περί συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου, δεν εξυπηρετεί τα ελληνικά συμφέροντα αλλά άλλες σκοπιμότητες…