Του Γ. Κατσιάνη
Ας μιλήσουμε για την ελληνική οικονομία.
Σε μια εποχή όπου η κυβέρνηση κάνει λόγο για ανάταση των δημοσιονομικών δεικτών, αποφεύγει (σκοπίμως;) να αναφέρεται στην βραδυφλεγή βόμβα του ιδιωτικού χρέους, το οποίο σήμερα υπερβαίνει τα 370 δισ. ευρώ.
Ειδικότερα, τα χρέη στην εφορία φτάνουν τα 105 δισ. ευρώ, οι οφειλές στα ασφαλιστικά ταμεία ξεπερνούν τα 47 δισ. ευρώ, τα “κόκκινα” τραπεζικά δάνεια ανέρχονται σε 12 δισ. ευρώ, τα δάνεια στους servicers φτάνουν 91 δισ. ευρώ και οι ανεξόφλητοι λογαριασμοί ενέργειας ξεπερνούν το 1,2 δισ. ευρώ.
Άλλωστε, η σχετική φωτογραφία περιγράφει με τον πλέον γλαφυρό τρόπο την εξέλιξη του ιδιωτικού χρέους, τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας.
Αντί, λοιπόν, να δώσει ώθηση στην ανάπτυξη, με την προσέλκυση περισσότερων ξένων επενδύσεων που θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας, με την ενίσχυση των εξαγωγών και την ενεργοποίηση ρυθμίσεων για την αποπληρωμή των οφειλών από τους πολίτες, το οικονομικό επιτελείο προχωρά στην διεξαγωγή διαγωνισμού για την “Ανάπτυξη Πληροφοριακού Συστήματος Μητρώου Παρακολούθησης Ιδιωτικού Χρέους”.
Μητρώο Παρακολούθησης Ιδιωτικού Χρέους
Με βάση το σύστημα αυτό θα καθίσταται δυνατή η συλλογή δεδομένων, από πιστωτές του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, σχετικά με το υφιστάμενο χρέος.
“Η επεξεργασία των δεδομένων αυτών έχει ως σκοπό, αφενός τον προσδιορισμό του χρέους που παραμένει επί του παρόντος μη καταγεγραμμένο και αφετέρου τον προσδιορισμό του μεγαλύτερου κατά το δυνατόν ποσοστού, του μη εξυπηρετούμενου ιδιωτικού χρέους. Τα δεδομένα αυτά θα παρέχονται επικαιροποιημένα από τους πιστωτές στο Μητρώο, σε εξαμηνιαία βάση. Επίσης, το Μητρώο θα συλλέγει, θα επεξεργάζεται και θα τηρεί τα δεδομένα αποκλειστικά σε ανωνυμοποιημένη μορφή που δεν θα επιτρέπει τον προσδιορισμό της ταυτότητας των υποκειμένων τους”, τονίζεται, μεταξύ άλλων στο ενημερωτικό της “Κοινωνίας της Πληροφορίας”.
Προφανώς και η λύση στην μείωση του ιδιωτικού χρέους δεν βρίσκεται στην λειτουργία μιας ηλεκτρονικής πλατφόρμας που θα συλλέγει και θα καταγράφει τα δεδομένα όσων χρωστούν για λογαριασμό των πιστωτών.
Το ιδιωτικό χρέος δεν πρέπει να αποτελεί πεδίο άσκησης επικοινωνιακής αλλά ουσιαστικής και υπεύθυνης πολιτικής, με την εφαρμογή συγκεκριμένων μέτρων που δεν θα υποθηκεύουν το μέλλον των πολιτών.
Απαιτούνται δραστικές αποφάσεις και όχι τρικ που εξυπηρετούν προεκλογικές σκοπιμότητες.