Thesseconomy Οικονομία – Επιχειρείν
«Η ιδέα για το ‘Μουσείο Τέχνης Μεταξιού’ ξεκίνησε από το 2006, όταν είχαμε μαζέψει ένα σημαντικό αριθμό από παλιά μηχανήματα, εξαρτήματα και ψάχναμε έναν τρόπο να τα συντηρήσουμε και κάπου να τα εκθέσουμε», λέει στο thesseconomy.gr o μεταξοϋφαντουργός και ιδιοκτήτης του «Οίκου Μεταξιού Τσιακίρης», Γιώργος Τσακίρης. «Όταν καταφέραμε και βρήκαμε το κατάλληλο κτίριο, ένα νεοκλασικό, στο οποίο στεγάζεται σήμερα το μουσείο, το αγοράσαμε και μπήκαμε στη διαδικασία να το ανακαινίσουμε. Έτσι από το Σεπτέμβρη του 2008 το μουσείο λειτουργεί με την επωνυμία ‘Μουσείο Τέχνης Μεταξιού’». Ο κ. Γιώργος Τσακίρης εδώ και 60 χρόνια δραστηριοποιείται στην παραγωγή και επεξεργασία μεταξιού στο Σουφλί. Δημιούργησε με πολλή αγάπη και μεράκι έναν πολυχώρο στο κέντρο της πόλης. Σκοπός του είναι να αναδείξει και να διασώσει την πλούσια παράδοση της περιοχής στη μεταξουργία.
Πρωτότυπα εκθέματα σε συνδυασμό με τη σύγχρονη τεχνολογία, οδηγούν τον επισκέπτη βήμα – βήμα σε ένα ταξίδι μοναδικό όσο και το μετάξι. Όπως εξηγεί «η προσπάθειά μας έχει στόχο πρώτα να προβάλλει την ιστορία της περιοχής του Σουφλίου και μετά την παραγωγική διαδικασία και την τέχνη του μεταξιού. Υπάρχουν τρεις αίθουσες στο μουσείο. Η μία είναι η αίθουσα με τα μηχανοκίνητα. Η δεύτερη είναι η έκθεση με τα χειροκίνητα μηχανήματα και η τρίτη είναι η αίθουσα με τις μικρομηχανές και εργαλεία και τα υπόλοιπα εκθέματα καθώς και η αίθουσα ενημέρωσης και προβολής. Ο επισκέπτης θα δει όλη τη διαδικασία παραγωγής του μεταξιού». Το Μουσείο διαθέτει πολυγλωσσικό ηλεκτρονικό σύστημα ξενάγησης με το οποίο οι επισκέπτες μπορούν να ενημερωθούν σε ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, καθώς και ειδική ξενάγηση για τυφλούς με σύστημα Braille.
Η «πόλη του μεταξιού»
Το Σουφλί θεωρείται σήμερα η «πόλη του μεταξιού». Όπως επισημαίνει ο κ. Τσιακίρης «παλιότερα υπήρχαν πολλές περιοχές στην Ελλάδα που έκαναν εκτροφή μεταξοσκώληκα. Υπήρχαν στην Κρήτη, στο Βόλο, στο Μοριά στην Πελοπόννησο, στην Καλαμάτα. Δυστυχώς στο πέρασμα των χρόνων υπήρξε μια φυγή από αυτή την καλλιέργεια. Το Σουφλί όμως κράτησε τη μεγάλη παραγωγή και συνεχίζει να έχει αυτή τη μοναδικότητα μέχρι σήμερα. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια επιστροφή στην εκτροφή του μεταξοσκώληκα. Αυτό μας χαροποιεί γιατί φέρνει καινούριες παραγωγές στον τόπο μας κι έτσι έχουμε τη δυνατότητα να μιλάμε πλέον για ένα θετικό πρόσημο από χρόνο σε χρόνο, και την αύξηση της παραγωγής. Έχουμε αυξήσει γύρω στο 10% την παραγωγή μας την τελευταία πενταετία. Αυτή τη στιγμή γίνονται εξαγωγές σε έτοιμο προϊόν πάντα, όχι σε νήμα ή σε κουκούλι. Εξάγουμε έτοιμα προϊόντα τα οποία μπορεί να είναι υφάσματα για ρούχο, μαντήλια. Εμείς σαν εταιρεία εξάγουμε κυρίως μεταξωτά μαντήλια», λέει ο κ. Τσιακίρης. Και αξίζει να αναφερθεί ότι τον περασμένο Ιούνιο ο «Οίκος Μεταξιού Τσιακίρη» βραβεύτηκε με το χάλκινο βραβείο στην κατηγορία των επιχειρήσεων made in Greece στο τμήμα της βιώσιμης Ανάπτυξης από την Ελληνική Ακαδημία Μαρκετινγκ.
Ξαναζωντανεύει η παραγωγή μεταξιού
«Οι προσπάθειες που γίνονται τα τελευταία χρόνια έχουν φέρει αποτελέσματα» λέει αισιόδοξος για την παραγωγή μεταξιού στη χώρα μας ο κ. Τσιακίρης. Και προσθέτει: « Αυτή τη στιγμή στη χώρα μας παράγονται 10 τόννοι κουκούλια. Μεταφράζεται σε μετάξι πάνω από ενάμιση τόννους, καθώς αυτή τη στιγμή ο συντελεστής είναι ένα προς έξι. Το θετικό στην υπόθεση του μεταξιού για την Ελλάδα είναι ότι υπάρχει ενδιαφέρον και σε άλλες περιοχές για την αναβίωση της παραγωγής. Όπως η περιοχή της Καλαμάτας που ενδιαφέρεται σήμερα να ξαναζωντανέψει αυτή την παραγωγή. Θεωρώ ότι υπάρχει μια θετική πορεία και εξέλιξη στην παραγωγική διαδικασία του κουκουλιού».
