Τι συνδέει την άτακτη υποχώρηση της κυβέρνησης στο θέμα της υποχρεωτικότητας με τους κήρυκες κατά του εμβολιασμού;

Του Γ. Κατσιάνη

Με έκπληξη άκουσα χθες τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να δηλώνει ότι «δεν μπορεί να προσφέρει τώρα τίποτα ο υποχρεωτικός εμβολιασμός».

Αναμφίβολα, πρόκειται για παραδοχή ήττας της κυβερνητικής πολιτικής όταν μόλις δύο μήνες πριν θέσπισε το μέτρο της υποχρεωτικότητας για τους υγειονομικούς.

Μάλιστα, κυβερνητικά στελέχη εξέφρασαν επανειλημμένα την ικανοποίηση τους για το γεγονός ότι το μέτρο της υποχρεωτικότητας συνέβαλλε σημαντικά στην αύξηση των εμβολιασμών μεταξύ των υγειονομικών.

Συνεπώς, τι μεσολάβησε από τότε μέχρι σήμερα;

Μήπως τα κενά που δημιουργήθηκαν στο ΕΣΥ από γιατρούς και νοσηλευτές;

Ίσως ναι, ίσως και όχι αν λάβει κανείς υπόψη του τις προσλήψεις, έστω επικουρικού προσωπικού που έκανε το υπουργείο Υγείας.

Την ίδια ώρα, πολλοί απορούν γιατί την δεδομένη χρονική στιγμή που τα κρούσματα εμφανίζουν σημαντική αύξηση σε όλη την χώρα και οι εμβολιασμοί έχουν ατονήσει, η κυβέρνηση αποφασίζει να αναπροσαρμόσει την πολιτική της.

Όσο και αν φαντάζει δύσκολη η απάντηση, το «κλειδί» του προβλήματος βρίσκεται σε δύο λέξεις: πολιτικό κόστος.

Και εξηγούμαι.

Σήμερα υπάρχουν περίπου 2 εκατομμύρια ανεμβολίαστοι σε όλη την χώρα.

Αριθμός που παραπέμπει στο 35% των ψηφισάντων των κοινοβουλευτικών εκλογών του Ιουλίου 2019!

Αυτό σημαίνει ότι αν οι ανεμβολίαστοι είχαν κόμμα και συμμετείχαν στις εκλογές, θα αναδεικνύονταν σε δεύτερη κοινοβουλευτική δύναμη, πίσω από τη ΝΔ (2,25 εκατ. ψήφοι, 39,85%) και μπροστά από τον ΣΥΡΙΖΑ (1,781 εκατ. ψήφοι, 31,53%)!!

Τόσο απλά;

Δυστυχώς, διότι στην πολιτική, το εφικτό απέχει πολλές φορές από την πραγματικότητα.  

Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο, τους τελευταίους μήνες, εμφανίστηκαν διάφοροι που καταφέρονται δημοσίως κατά του εμβολιασμού, με σκοπό να δημιουργήσουν πυρήνες ανθρώπων, οι οποίοι ενδεχομένως να αποτελέσουν και εν δυνάμει ψηφοφόρους στο εγγύς μέλλον.

Άλλωστε, το πολιτικό όφελος συχνά φαντάζει ως το μεσοδιάστημα μεταξύ δύο ασύμπτωτων ιδεολογικών τάσεων, όπως είναι οι εμβολιαστές και οι αντιεμβολιαστές.

Τόσο μακριά και τόσο κοντά…