Φτωχότερο το ελληνικό τραγούδι – «Έφυγε» ο Διονύσης Σαββόπουλος-Δημοσία δαπάνη η κηδεία του – Πότε και πού θα γίνει

Δημοσία δαπάνη θα τελεστεί, το Σάββατο 25 Οκτωβρίου, στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών η κηδεία του τραγουδοποιού Διονύση Σαββόπουλου, σύμφωνα με τη σχετική Κοινή Υπουργική Απόφαση των υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Εσωτερικών και Πολιτισμού. Το βράδυ της περασμένης Τρίτης… έφυγε ο σπουδαίος τραγουδοποιός, στιχουργός και ερμηνευτής Διονύσης Σαββόπουλος που άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα στην ελληνική μουσική και πολιτιστική ζωή. Ο «Νιόνιος» άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 81 ετών, έπειτα από ανακοπή καρδιάς. Τις τελευταίες ημέρες νοσηλευόταν σε ιδιωτική κλινική καθώς έδινε μάχη με τον καρκίνο από το 2001.

Η είδηση του θανάτου του
Ο θάνατος του Διονύση Σαββόπουλου έγινε γνωστός από μια λιτή ανακοίνωση της οικογένειάς του στο facebook. «Ο πολυαγαπημένος μας σύζυγος, πατέρας, παππούς και τραγουδοποιός έφυγε απόψε, Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2025. Λεπτομέρειες για τον αποχαιρετισμό του θα ανακοινωθούν τις επόμενες ώρες.
Η σύζυγος του: Άσπα
Τα τέκνα: Κορνήλιος, Ρωμανός και Αγγέλα
Τα εγγόνια: Διονύσης και Ανδρέας».

Πρωτεργάτης της σχολής των Ελλήνων τραγουδοποιών
Ο Διονύσης Σαββόπουλος θεωρείται ο πρωτεργάτης της σχολής των Ελλήνων τραγουδοποιών. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 2 Δεκεμβρίου 1944. Το 1963 μετακόμισε στην Αθήνα και εγκατέλειψε τη Νομική Σχολή Θεσσαλονίκης προκειμένου να ασχοληθεί με το τραγούδι. Γνώρισε μεγάλη επιτυχία από τις πρώτες ημέρες του ως μουσικός και έγινε δημοφιλής στην Ελλάδα. Είχε συνδυάσει τη μουσική Αμερικανών μουσικών, όπως του Μπομπ Ντίλαν και του Φρανκ Ζάπα, με τη μακεδονική λαϊκή μουσική και πολιτικά διεισδυτικούς στίχους. Έγραψε τραγούδια με πολιτικό, ρομαντικό, αλλά και σκωπτικό περιεχόμενο. Παρουσίασε το 1986-1987 την ιστορική τηλεοπτική εκπομπή με τίτλο «Ζήτω το ελληνικό τραγούδι».

Ανεξίτηλο το έργο του
Τα περισσότερα από τα τραγούδια του είναι γραμμένα από τον ίδιο, σε στίχους και μουσική. Η δισκογραφία του περιλαμβάνει εμβληματικά έργα όπως το «Φορτηγό», το «Περιβόλι του Τρελού», τον «Μπάλλο» και το «Βρώμικο Ψωμί», που σημάδεψαν γενιές και έγιναν σύμβολα πολιτικής και κοινωνικής αφύπνισης. Η στιχουργική του δεινότητα και η αφηγηματική του ικανότητα τον έκαναν αγαπητό σε ευρύ φάσμα ακροατών, από τη νεολαία της μεταπολίτευσης μέχρι τους σύγχρονους αναζητητές της ελληνικής ταυτότητας. Κατά τη διάρκεια της Χούντας φυλακίστηκε δύο φορές για τις πολιτικές του πεποιθήσεις, ενώ η δημόσια παρουσία του υπήρξε πάντα ενεργή και παρεμβατική.