ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΣΚΟΠΕΥΤΗΣ

– “Το να μετατρέψουμε την Αγιά Σοφιά σε τζαμί είναι σαν να λέμε στον υπόλοιπο κόσμο, δυστυχώς, δεν είμαστε πλέον κοσμικό κράτος». Αυτό δήλωσε ο μεγάλος Τούρκος νομπελίστας συγγραφέας, Ορχάν Παμούκ. Και αυτό ακριβώς είναι το θέμα. Ότι η Τουρκία, όχι σήμερα, σήμερα απλώς το επιβεβαιώνει με πανηγυρικό τρόπο, αποδεικνύει περίτρανα ότι η δυτικοποίησή της, ο εκμοντερνισμός της, ο εξευρωπαϊσμός της, η δήθεν νεωτερικότητά της, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία πρόφαση. Η Τουρκία είναι βαθιά Ανατολή και ο Ταγίπ Ερντογάν με αυτή του τη διχαστική απόφαση, που είναι μια δεύτερη Άλωση της Πόλης, κατά την Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ, δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να υπογράφει την απομόνωση και την οπισθοδρόμησή της…

– Τα ήξεις αφίξεις με τον κορωνοϊό καλά κρατούν και η ανησυχία εντείνεται μετά το γαϊτανάκι εισαγόμενων κρουσμάτων κυρίως από τις γειτονικές χώρες της Βαλκανικής. Από τις 14 Ιουλίου, λέει, όλοι όσοι περνούν τη βόρεια πύλη εισόδου της χώρας μας στον Προμαχώνα θα πρέπει να κρατούν ανα χείρας και να το επιδεικνύουν περιχαρείς, έγγραφο που να πιστοποιεί ότι διενεργήθηκε μοριακός έλεγχος πριν από 72 ώρες με αρνητικό αποτέλεσμα. Και αναρωτιέται κάποιος σώφρων και νουνεχής. Και γιατί αυτό το χαρτάκι να μην το είχαν όλοι οι τουρίστες που ήθελαν να δροσίσουν το κορμάκι τους στα γαλάζια, ενίοτε τυρκουαζ, νερά της ελληνικής θάλασσας, από την 1η Ιουλίου οπότε άνοιξαν τα σύνορα της χώρας για το ξένο παραδάκι;

– Πάντως, για κάποιον λοιμοξιολόγο και κυρίως για τον μετριοπαθή και συνεσταλμένο κ. Τσιόδρα, ο οποίος πολύ πρόσφατα αρνήθηκε ακόμη και να γίνει μέλος της Ακαδημίας Αθηνών λόγω φόρτου εργασίας, ένα καλό τεστ για την τήρηση των μέτρων ασφαλείας θα ήταν να ανέβουν στη Θεσσαλονίκη και να κάνουν ένα δρομολόγιο με τα μικρά, ακόμη και αρθρωτά λεωφορεία του ΟΑΣΘ. Οι συνθήκες που επικρατούν, κυρίως τις ώρες αιχμής, ακόμη και κατακαλαιρο, είναι τουλάχιστον απογοητευτικές. Επιβάτες σαν τσαμπιά, που ο ένας ξεχωρίζει από την αναπνοή τι εφαγε για πρωινό ο συνεπιβάτης του, επιβάτες που αρνούνται να φορέσουν μάσκα με αποτέλεσμα να ξεσπούν ομηρικοί καυγάδες και αναμονές που ξεπερνούν τη μισή ώρα…