Friday , 29 March 2024

Η ανάπτυξη προϋποθέτει την ανάκτηση της λογικής

Του Γ. Κατσιάνη

Από την μια, η κυβέρνηση τάζει «λαγούς με πετραχήλια» για να ανακτήσει και πάλι την επαφή με την κοινωνία, αρχής γενομένης από τις αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου.

Από την άλλη, η αντιπολίτευση επιδίδεται στο έργο της αποδόμησης του κυβερνητικού έργου, προκειμένου να κερδίσει το εκλογικό «στοίχημα» που ενδεχομένως να αποτελέσει και προάγγελο εξελίξεων, σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο.

Και στη μέση, η κοινωνία, η οποία συνεχίζει τον αγώνα της επιβίωσης, μετά από δέκα χρόνια συνεχούς λιτότητας και αφαίμαξης των εισοδημάτων εκατομμυρίων πολιτών.

Συνεπώς, υπάρχει ελπίδα;

Μπορούμε να πιστεύουμε ότι θα έρθουν καλύτερες ημέρες για εμάς και τα παιδιά μας, όπως κατά καιρούς υπόσχονται οι νυν και φερέλπιδες κυβερνώντες;

Θα απαντήσω με μια ρήση του δολοφονηθέντος προέδρου των ΗΠΑ, Τζων Κένεντυ:

«Μη ρωτάς τι μπορεί να κάνει η χώρα σου για εσένα αλλά τι μπορείς να κάνεις εσύ για τη χώρα σου».


Μπορεί να ακούγεται γραφικό και παρωχημένο ωστόσο αυτό που λείπει σήμερα είναι ο ρεαλισμός.

Σε μια εποχή, όπου ορισμένοι αντιμετωπίζουν τους πολίτες ως ιθαγενείς που τους παρέχουν μόνο επιδόματα αντί για θέσεις εργασίας, με σκοπό να συρρικνώσουν  τις ανάγκες τους και να μεγεθύνουν την εξάρτηση τους από την εκάστοτε εξουσία, η λύση του ορθολογισμού φαντάζει ως μονόδρομος.

Μόνο έτσι οι πολίτες θα μπορέσουν να ξυπνήσουν από το λήθαργο της εικονικής πραγματικότητας και να σταθούν και  πάλι στα πόδια τους.

Το τέλος της μνημονιακής περιόδου αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για την επανεκκίνηση της οικονομίας, ως επακόλουθο της κοινωνικής κινητικότητας.

Μην αφήσουμε και αυτή την ευκαιρία να πάει χαμένη, δεν έχουμε περιθώρια για  καθυστέρηση.   

Το οφείλουμε σε εμάς, έχουμε υποχρέωση απέναντι στις επόμενες γενιές.  

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *