«Γουρουνοχαρά»: Αναβιώνει αύριο το έθιμο στην πλατεία Μετεώρων Πολίχνης και στα Βασιλικά

Τα καζάνια με το χοιρινό θα βράζουν από νωρίς αύριο το πρωί, 26 Δεκεμβρίου, στην πλατεία Μετεώρων Πολίχνης, ενώ παραδοσιακοί μεζέδες και άφθονο κρασί θα προσφέρονται σε όσους βρεθούν στην περιοχή. Η γιορτή της «Γουρουνοχαράς» επιστρέφει και φέτος στη Θεσσαλονίκη από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Μετεώρων Πολίχνης «Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος». Αύριο, Τρίτη 26 Δεκεμβρίου, στις 11.00 το πρωί μικροί και μεγάλοι θα γλεντήσουν στην πλατεία Μετεώρων, όπου θα γίνει η αναβίωση της γιορτής της «Γουρουνοχαράς». Το γλέντι θα «ανάψει» με ζωντανή παραδοσιακή μουσική. Στο κλαρίνο θα είναι ο Αλέκος Ζώρας, στο ακορντεόν ο Γιώργος Νταβλιάκος, στο βιολί και στο τραγούδι ο Θανάσης Αξενόπουλος, στην ποντιακή λύρα και τα κρουστά ο Γιάννης Μπουλουκας. Την εκδήλωση θα πλαισιώσουν με παραδοσιακούς χορούς ο Πολιτιστικός Λαογραφικός Σύλλογος Ευόσμου «Το Γαϊτάνι» και ο Σύνδεσμος Κωνσταντινουπολιτών Πυλαίας. Η είσοδος είναι ελεύθερη.

Και στα Βασιλικά
Ο «Λαογραφικός Χορευτικός Σύλλογος Βασιλικών» για μια ακόμη χρονιά αναβιώνει αύριο, 26 του μηνός, στις 12.00 το μεσημέρι το έθιμο του «γρουνάδκου» στον αύλειο χώρο του Συλλόγου-Κινηματοθέατρο άλσος Φώφης Πατίκα. Ο επισκέπτης θα έχει την ευκαιρία να γευτεί άφθονες τσιγαρίδες και κρασί. Με τραγούδι και χορό από τα Χάλκινα της Γουμένισσας του Στέφανου Γιάντση θα «διώξει το κακό» συντροφιά με τα μέλη του Λαογραφικού Χορευτικού Συλλόγου Βασιλικών και διοργανωτές της γιορτής, ώστε να υποδεχτεί στη συνέχεια, κατά το έθιμο, τη νέα χρονιά με ευχές χορό και τραγούδια.

Το έθιμο
Πρόκειται για ένα έθιμο των Χριστουγέννων, όπου στα Βασιλικά οι ρίζες του χάνονται στα βάθη των χρόνων. Πέρα από τον ουσιαστικό χαρακτήρα που είχε το έθιμο αυτό, δηλαδή της εξασφάλισης κρέατος για μεγάλο χρονικό διάστημα, μέχρι την Κυριακή της Αποκριάς, είχε και θρησκευτικό αλλά και συμβολικό χαρακτήρα αφού η σφαγή των χοίρων γινότανε την τρίτη μέρα των Χριστουγέννων, στις 27 Δεκεμβρίου, όπου γιορτάζεται η γιορτή του Αγίου Στεφάνου του Πρωτομάρτυρα συμβολίζοντας έτσι το αίμα του Αγίου που χύθηκε στο όνομα του Ιησού Χριστού.

Το «γρουνάδκου»
Επικράτησε να λέγεται «γρουνάδκου» γιατί ήταν κάτι που όλοι περιμένανε με μεγάλη χαρά αφού εκτός από το κρέας και το λίπος που λάμβανε η οικογένεια για το υπόλοιπο της χρονιάς, εξασφάλιζε το παιχνίδι για τα παιδιά -κάνανε το στομάχι μπάλα- και τσαρούχια για όλους από το δέρμα του γουρουνιού. Η οικιακή οικονομία ήταν εκείνη την εποχή ιδιαίτερα αναπτυγμένη αφού τίποτα δεν πήγαινε χαμένο.