Thesseconomy Οικονομία – Επιχειρείν
«Είναι ένα γλυκό που το παράγουμε σε καθημερινή βάση. Την εβδομάδα στα ζαχαροπλαστεία της Βέροιας μπορούμε να φτάσουμε σε παραγωγή το μισό τόνο ρεβανί δηλαδή περίπου 500 κιλά. Είναι το κατεξοχήν γλυκό που…φεύγει και ιδιαίτερα το σαββατοκύριακο που έχουμε πολλούς επισκέπτες στην πόλη», εξηγεί στο thesseconomy.gr ο πρόεδρος του Συλλόγου Ζαχαροπλαστών-Καταστηματαρχών Βέροιας Αναστάσιος Παγούρας.
Διεκδίκηση πιστοποίησης
«Η ιστορία για την πιστοποίηση του ρεβανί ξεκίνησε πριν από χρόνια. Όλη η διαδικασία για να συγκεντρώσουμε τα στοιχεία για το φάκελο πιστοποίησης κράτησε οκτώ μήνες. Ήδη ο φάκελος έχει κατατεθεί στο υπουργείο. Τον καταθέσαμε 15 Δεκεμβρίου του 2022. Έχουμε πάρει αριθμό πρωτοκόλλου. Θα περάσει από την κατάλληλη επιτροπή και το επόμενο στάδιο είναι οι Βρυξέλλες. Είμαστε σε αναμονή», περιγράφει ο πρόεδρος του συλλόγου.
Για το πώς… γεννήθηκε η ιδέα ο κ. Παγούρας λέει «είχαμε σκεφτεί πριν την περίοδο του κόβιτ να φτιάξουμε το μεγαλύτερο ρεβανί παγκοσμίως σε κιλά ή σε μέτρα για να μπούμε στο βιβλίο Γκίνες. Ο κόβιτ όμως μας ανέτρεψε τα σχέδια. Εμείς στο σωματείο μας είμαστε περίπου 45 μέλη. Πάνω από 30 ζαχαροπλαστεία της πόλης μας έχουν το ρεβανί ως ναυαρχίδα των γλυκών. Μάλιστα δύο από τα μέλη μας που έχουν μεγαλύτερες εταιρείες το εξάγουν στην Ευρώπη κυρίως σε Γερμανία, Γαλλία και Αγγλία. Επειδή θέλαμε να δώσουμε έμφαση στο γλυκό μας ήρθε στο μυαλό μας το θέμα της πιστοποίησης. Είναι άλλωστε το σήμα κατατεθέν της πόλης μας».
«Ταξιδεύει» σε όλη την Ελλάδα
Η παραγωγή του γλυκού εξαρτάται πάντα από την επισκεψιμότητα του κόσμου. ‘Οπως αναφέρει ο κ. Παγούρας «Μια και έχουμε δίπλα μας το πρώτο χιονοδρομικό κέντρο στην Ελλάδα, το Σέλι, μαζεύεται κόσμος. Αλλά και ο αρχαιολογικός χώρος της Βεργίνας μας βοηθά πάρα πολύ. Σε καθημερινή βάση έχουμε πάνω από δέκα λεωφορεία τουλάχιστον. Τα σαββατοκύριακα φτάνουν τα 20 και τα 30 λεωφορεία. Αυτά περνάνε μέσα από την πόλη. Αν και τώρα οι εποχές λίγο στενέψανε και έχει περιοριστεί ο κόσμος στις αγορές. Παλιά όμως θυμάμαι -πριν τον κόβιτ- συνέβη στο δικό μας μαγαζί, οι επιβάτες ενός μόνο λεωφορείου αγόρασαν 50 κιλά ρεβανί τουλάχιστον. Σήμερα η κατανάλωση άρχισε να επανέρχεται σιγά σιγά σε παλιά επίπεδα». Όσον αφορά το κόστος αγοράς ο κ. Παγούρας λέει ότι οι τιμές αρχίζουν «από 8,50-10 ευρώ. Τόσο κοστίζει ένα ταψάκι που ζυγίζει ένα κιλό με 1.200 γραμμάρια, οπότε μια οικογένεια τρώει, γλυκαίνεται άνετα μία και δύο φορές. Άλλωστε είναι γλυκό που αντέχει στο χρόνο μπορεί να διατηρηθεί και μια εβδομάδα στο ψυγείο. Ένα γλυκό παντός καιρού», λέει χαμογελώντας!
Το… μυστικό της συνταγής
Δεν παραλείπει να τονίσει πως οι βεροιώτες ζαχαροπλάστες στα συστατικά της συνταγής προσθέτουν την αγάπη και το μεράκι για το γλυκό του τόπου τους. «Το… μυστικό της νοστιμιάς του βεροιώτικου ρεβανί εμείς λέμε ότι πέρα από τα φρέσκα υλικά που χρησιμοποιούμε οφείλεται κυρίως το νερό μας. Τα μέταλλά του, τα ιχνοστοιχεία του δίνουν ιδιαίτερη γεύση και νοστιμιά. Επίσης το γιαούρτι είναι από τα δικά μας μέρη. Παίρνουμε το γάλα και το κάνουμε εμείς οι ίδιοι γιαούρτι. Οπότε όλα αυτά είναι τα… μυστικά μας», αποκαλύπτει ο πρόεδρος ζαχαροπλαστών !
Για την ιστορία
Το ρεβανί έρχεται στην Ελλάδα από πολύ παλιά. «Στην πόλη της Βέροιας, η ιστορία παραγωγής του γλυκού ξεκινάει στα χρόνια της τουρκοκρατίας, από το 1886 από την οικογένεια Χοχλιούρου. Ο Χοχλιούρος είχε μια επιχείρηση γαλακτοπωλείου στο κέντρο της Βέροιας και πουλούσε κυρίως γάλα και γιαούρτι. Μαζί με αυτά τα γαλακτοκομικά υλικά είχαν και δυο-τρία σιροπιαστά γλυκά. Επειδή το ρεβανί γίνεται με γιαούρτι ήταν εύλογο να προχωρήσει το γλυκό κοντά στα άλλα σιροπιαστά», εξηγεί ο πρόεδρος του Συλλόγου Ζαχαροπλαστών-Καταστηματαρχών Βέροιας Αναστάσιος Παγούρας. Η παράδοση πάλι θέλει να πήρε το όνομά του από τον Τούρκο ποιητή Ρεβανί, που έζησε τον 16ο αιώνα. «Η παράδοση λέει ότι το μάθαμε από τους Τούρκους. Στη Βέροια όμως ξεκίνησε από τα δικά μας τα γαλακτοπωλεία και από τον Χοχλιούρο που το καθιέρωσε μαζί με το γιαούρτι. Τότε ο κόσμος αγόραζε γιαούρτι χύμα, όπως και το γάλα» προσθέτει ο κ. Παγούρας.
