ΕΒΖ: Όπου λαλούν πολλά κοκόρια αργεί να ξημερώσει… – Αδιέξοδο στη σημερινή σύσκεψη

Τα γνωστά ρητά “όπου λαλούν πολλά κοκόρια αργεί να ξημερώσει” και “όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα και μικρό καλάθι” φαίνεται πως επιβεβαιώνονται στην πράξη για μια ακόμη φορά, όσον αφορά την προοπτική διάσωσης της φετινής τευτλοπαραγωγής και της ανταγωνιστικής επαναλειτουργίας έστω δυο εκ των εργοστασίων της ΕΒΖ, καθώς η σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε σήμερα στην Αθήνα για τον καθορισμό των όρων μίσθωσης των εργοστασίων στο Πλατύ Ημαθίας και στις Σέρρες κατέληξε σε …αδιέξοδο.

Στη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στην Τράπεζα Πειραιώς συμμετείχαν εκπρόσωποι των υπουργείων Ανάπτυξης & Επενδύσεων, Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, της διοίκησης της τράπεζας Πειραιώς καθώς και της Συνεταιριστικής Τράπεζας Κεντρικής Μακεδονίας και της εταιρείας Royal Sugar, των οποίων η κοινή πρόταση είχε προκριθεί – τουλάχιστον θεωρητικά – βάσει σχετικού πρόσφατου και εσπευσμένου διαγωνισμού για τη μίσθωση των δυο εργοστασίων.

Κατά τη διάρκεια της σύσκεψης, όμως, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, η διοίκηση της ΕΒΖ – η οποία και εκ των προτέρων έφερνε ενστάσεις για τη Royal Sugar λόγω μεταξύ τους δικαστικής διαμάχης για παλιά σύμβαση, για την οποία υπάρχουν αντίθετες-αμφίπλευρες αγωγές – φέρεται να επέδειξε αδιάλλακτη στάση στους όρους του μισθωτηρίου που πρότεινε. Το μισθωτήριο αυτό συμβόλαιο, όμως, κρίθηκε από την πλευρά της Royal Sugar ως μη ικανοποιητικό, δεδομένων και των μεγάλων επενδύσεων που η ίδια θεωρεί αναγκαίες και δηλώνει πρόθυμη να κάνει στις εν λόγω δυο μονάδες, προκειμένου να καταστεί δυνατή η ανταγωνιστική λειτουργία τους. Πρέπει εξάλλου να σημειωθεί σχετικά ότι αφενός το εργοστάσιο των Σερρών είναι ανενεργό επί σειρά ετών, αφετέρου το εργοστάσιο στο Πλατύ Ημαθίας λειτούργησε μεν πέρυσι αλλά έχει ανάγκη επίσης από σημαντικές βελτιώσεις και μεταξύ άλλων έχει τεθεί και εκτός λειτουργίας (κάηκε) ένας λέβητας κατά την προηγούμενη καμπάνια παραγωγής ζάχαρης.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές η διοίκηση της Τράπεζας Πειραιώς ζήτησε από την Τράπεζα Κεντρικής Μακεδονίας να προτείνει δικό της προσχέδιο μισθωτηρίου που θεωρεί ικανοποιητικό, το οποίο θα εξεταστεί εάν μπορεί να γίνει αποδεκτό,. Η πίεση του χρόνου όμως είναι πλέον ασφυκτική, τα τεύτλα έπρεπε να είχαν ήδη συγκομιστεί προ πολλού και η καμπάνια να βρισκόταν ήδη σε πλήρη εξέλιξη, οπότε οι πιθανότητες διάσωσης της φετινής τευτλοπαραγωγής πλέον είναι πολύ μικρές και οι παραγωγοί που άκουσαν τις παραινέσεις της προηγούμενης Κυβέρνησης να σπείρουν χωρίς να έχουν συμβόλαια με την ΕΒΖ κινδυνεύουν άμεσα με καταστροφή και αναμένεται εύλογα και η δική τους αντίδραση.